Żołnierz, dyplomata i dziewiąty premier państwa Izrael. Urodził się w Tel Awiwie 21 października 1949 roku i dorastał w Jerozolimie. Młodość spędził w Stanach Zjednoczonych, gdzie jego ojciec – znany historyk – nauczał historii Żydów.
Powrócił do Izraela w 1967 r., aby wypełnić swoje wojskowe obowiązki. Zgłosił się na ochotnika do elitarnej jednostki komandosów IDF i brał udział w wielu śmiałych operacjach, w tym uwolnieniu zakładników z porwanego samolotu Sabena Airlines na lotnisku Ben-Guriona.
Został zwolniony z IDF po sześciu latach w randze kapitana. Netanjahu studiował następnie na MIT w Bostonie i uzyskał tytuł licencjata w architekturze i mgr inż. w Studiach Zarządzania. Studiował także nauki polityczne na MIT i Harvard University. W 1976 roku został zatrudniony w międzynarodowej firmie doradztwa biznesowego Boston Consulting Group, a następnie dołączył do kierownictwa Rim Industries w Jerozolimie.
Benjamin Netanjahu zainicjował i zorganizował dwie międzynarodowe konferencje w 1979 w Jerozolimie i w 1984 w Waszyngtonie na temat sposobów zwalczania międzynarodowego terroryzmu, bardzo poruszony śmiercią swojego najstarszego brata Yoniego, który poległ podczas dowodzenia operacją ratunkową Entebbe w 1976 roku, mającą na celu uwolnienie pasażerów samolotu linii Air France przetrzymywanych w Ugandzie jako zakładników.
W 1982 roku Netanjahu dołączył do izraelskiej misji dyplomatycznej w Stanach Zjednoczonych – służąc przez dwa lata jako zastępca szefa misji pod ówczesnym ambasadorem Moshe Arensem. Był także członkiem pierwszej delegacji na rozmowy o współpracy strategicznej między Izraelem a Stanami Zjednoczonymi.
W 1984 roku Netanjahu został mianowany ambasadorem Izraela przy ONZ i piastował to stanowisko przez cztery lata. Jako elokwentny mówca, energiczny dyskutant i zorientowany na media dyplomata, odegrał kluczową rolę w wysiłkach na rzecz poprawy wizerunku Izraela i lepszego zrozumienia potrzeb bezpieczeństwa tego kraju w amerykańskim życiu publicznym.
Wkrótce po powrocie do Izraela w 1988 roku Benjamin Netanjahu wkroczył na scenę polityczną i został wybrany przez partię Likud na członka Knesetu oraz mianowany wiceministrem spraw zagranicznych. Służył na tym stanowisku przez cztery lata.
Napisał wiele książek, które ukazały się w języku hebrajskim i angielskim, niektóre z nich zostały również przetłumaczone na rosyjski, francuski, arabski, japoński i inne, m.in.: „Terroryzm: Jak zachód może wygrać” (1987), ” Trwały pokój: Izrael i jego miejsce wśród narodów” (1992) oraz „Walka z terroryzmem: jak demokracje mogą pokonać terroryzm wewnętrzny i międzynarodowy” (1996). Jest żonaty z Sarą, psychologiem i jest ojcem trójki dzieci.
W 1993 roku Netanjahu został wybrany na przewodniczącego Partii Likud i jej kandydata na premiera. Kierował opozycją polityczną w okresie przed i po zamachu na premiera Icchaka Rabina – okresie, w którym panowała niestabilna debata publiczna na podstawowe tematy, wywołana kontrowersją wokół następstw porozumień z Oslo i eskalacji terroryzmu palestyńskiego.
W 1996 r., w wyborach na premiera, Benjamin Netanjahu pokonał ówczesnego kandydata Partii Pracy – Szimona Peresa i został dziewiątym premierem państwa Izrael, pełniąc tę funkcję do 1999r.
Po zakończeniu swojej kadencji jako premier, Netanjahu służył jako konsultant biznesowy w izraelskich firmach high-tech i był popularnym mówcą na światowych wykładach.
W 2002 roku powrócił do polityki, najpierw jako minister spraw zagranicznych (od listopada 2002 do lutego 2003), a następnie jako minister finansów do sierpnia 2005. W XVII rządzie Izraela pełnił funkcję szefa opozycji w Knesecie.
31 marca 2009 r. został Netanjahu został ponownie zaprzysiężony na premiera. 18 marca 2013r. utworzył 33. rząd Izraela. 14 maja 2015r. utworzył 34. rząd jako premier, sprawując również tekę Spraw Zagranicznych, Komunikacji i Współpracy Regionalnej.
3 czerwca 2021r., po 12 latach rządzenia, Netanjahu stracił fotel premiera po wygranym wotum zaufania dla rządu Naftalego Bennetta i Jaira Lapida.
Anna Szczypińska, 21.10.2021r.