Rosh Pina to małe miasto sąsiadujące z Safed (Zfat), które wraz ze starożytnym miastem Hazor, stanowi trójmiejską atrakcję z bogatą historią, pięknymi budynkami i krajobrazami, a obecnie żyje z turystyki.
Rosz Pina, najmłodsze z trzech miast, została założona w drugiej połowie XIX wieku przez barona Rothschilda, rządzącego lokalnymi władzami brytyjskimi. Najpierw zbudował on tutaj synagogę, a następnie zaaranżował budowę domów i szkół, które stanowią obecnie starą, osobliwą dzielnicę miasta.
Główna droga, prowadząca w górę i w głąb miasta, biegnie aż do starej części miasta. Ścieżka spacerowa, podobna do promenady, zawiera rzeźby i obrazy przedstawiające założenie i osiedlenie Rosz Pina pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku.
Dwudziestominutowy spacer pod górę do starej dzielnicy zapewnia dawkę czystego górskiego powietrza, a także wspaniały widok na majestatyczny, ośnieżony szczyt Góry Hermon, najwyższy szczyt Izraela o wysokości 2814 m.
Stara, oryginalna okolica miasta zaczyna się od Parku Barona, małego zalesionego obszaru z kamiennymi schodami i kwiatami prowadzącymi do dzielnicy mieszkalnej.
Idąc dalej pod górę można zwiedzać historyczny dom profesora Gideona Mer, który otrzymał nieruchomość od barona Rothschilda w celu zbadania rozwiązania problemu malarii, który nękał mieszkańców bagnistej doliny Hula. Profesor został ostatecznie przeniesiony do Birmy podczas drugiej wojny światowej i służył tam jako główny lekarz brytyjskich sił zbrojnych, które również cierpiały na malarię. Dziś jego rezydencja jest zabytkiem narodowym, a jego prywatne biuro jest dostępne dla wszystkich.
Obok Domu Mera znajduje się kolejny historyczny budynek z wieloekranowym kinem, w którym pokazuje się film przedstawiający historię Rosz Piny i przemianę w urocze miasto, jakim jest teraz. Film jest dostępny w języku angielskim, hebrajskim i rosyjskim, a jego obejrzenie kosztuje 15 szekli dla dorosłych i 10 szekli dla dzieci i osób starszych.
Film jest wyświetlany o godzinie 11:00, 12:00 i 13:00 w piątki i soboty bez konieczności wcześniejszej rezerwacji. Każdą inną godzinę lub dzień należy zarezerwować z wyprzedzeniem dla grup powyżej 8 osób.
Idąc dalej do końca ciągu domów, można zwiedzić miejscowy cmentarz i pomnik poległych żołnierzy. Maszerując jeszcze wyżej dotrzemy do synagogi – pierwszego publicznego budynku w mieście. Synagoga została zamknięta w latach trzydziestych XX wieku, ale ostatnio została naprawiona i ponownie udostępniona do użytku.
Na drugim końcu Rosz Pina, w najwyżej położonej części, znajduje się punkt widokowy Nimrod z niesamowitymi widokami na Hazor, Rosz Pinę, dolinę Hula, Wzgórza Golan, Górę Hermon i wioskę druzyjską Majdal Shams położoną na zboczu góry.
Pobyt w Rosh Pina to prawdziwa przyjemność. Wielu mieszkańców otworzyło dla turystów tzw. „zimmery” (co można przetłumaczyć jako bed & breakfast, ale nie zawsze serwują jedzenie), często obejmujące baseny, sauny i inne udogodnienia. Przemysł zimmerski kwitnie w wielu takich małych, urokliwych miastach i zapewnia gościom możliwość relaksu. Odpoczynek w Rosh Pina uznawany jest za najlepszy, a tutejsze „zimmery” są w większości bardzo wytworne i drogie.
Będąc tutaj warto udać się do Safed, najwyżej położonego miasta Izraela (850 m n.p.m.), uznawanego za kolebkę kabały (mistycznej odmiany judaizmu) oraz do Hazor (po polsku Chasor), gdzie znajdziemy ruiny starożytnego miasta kananejskiego.
Anna Szczypińska, 31.01.2022r.
