Od końca XIX wieku do dziś rodzina Rothschildów była jednym z filarów, na których opiera się wizja syjonistyczna i państwo Izrael. Dążenie do ustanowienia i rozwoju zaawansowanego państwa – które będzie nie tylko domem narodu żydowskiego, ale będzie wzorem dla moralnego i integracyjnego społeczeństwa – prowadzi rodzinę od ponad 130 lat, odkąd baron Abraham Benjamin Edmond James de Rothschild – zwany jako „Znany Dobroczyńca – Hanadiv” działał w Ziemi Izraela.
Baron de Rothschild był osobą publiczną, znaną jako „Ojciec Założyciel Jiszuwa” w czasach pierwszej aliji (imigracji Żydów do Izraela). Był on trzecim synem Jamesa Mayera de Rothschilda, głowy oddziału rodziny Rothschildów we Francji.
Pogromy znane jako „sufot banegev” (1881-2), które przyniosły skrajny przypływ antysemityzmu w całej Rosji, były przełomowym momentem w życiu barona Abrahama Rothschilda, jednego z najbogatszych francuskich Żydów tamtych dni. W następstwie zamieszek przeciwko Żydom w Rosji 35-letni wówczas baron był przekonany, że należy wspierać Żydów, którzy zdecydowali się osiedlić w Ziemi Izraela.
Jego zainteresowanie Eretz Yisraelem („Ziemią Izraela”) zaczęło się już w latach osiemdziesiątych XIX wieku, kiedy pierwsze osady założone przez syjonistów były w poważnych kłopotach finansowych, zagrażających ich dalszemu istnieniu.
W latach 1883–1889 baron de Rothschild pokrył wszystkie wydatki na budowę Rishon LeZion, Zikhron Yaaqov, Rosz Pinny i Eqrona oraz przekazał ponad 5 milionów funtów na inne osady. Wykorzystanie jego darowizn było nadzorowane przez zatrudnionych urzędników i specjalistów, a sam baron również kilkakrotnie odwiedzał Eretz Yisrael.
Baron zachęcał do osiedlenia się w Izraelu pobożnych, mówiących po hebrajsku, żydowskich imigrantów, którzy byli w stanie sami się utrzymać. Osady, które wspierał, były pionierami przemysłu winiarskiego w Eretz Yisrael.
Baron de Rothschild zażądał zachowania anonimowości i był znany głównie jako „znany dobroczyńca”. Jego stosunek do ruchu syjonistycznego był ambiwalentny, odmawiając poparcia Herzlowi i nie zgadzając się z Hovevei Zion z jednej strony, a z drugiej stopniowo angażując się po I wojnie światowej w wysiłki Konferencji Pokojowej w Paryżu (1919) i Deklaracji Balfoura (1917). W 1923 r. założył PICA (Palestine Jewish Colonization Association), aby zarządzać swoimi ziemiami w Eretz Yisrael, a jego prezesem został jego syn James.
Baron de Rothschild został mianowany honorowym przewodniczącym Agencji Żydowskiej w 1929 r. Zmarł w 1934 r., a jego szczątki zostały pochowane w Ramat HaNadiv, niedaleko Zikhron Yaaqov w 1954 r. Wkrótce potem jego syn James napisał list do premiera Davida Ben-Guriona informując go o decyzji o przekazaniu 6 milionów lirów izraelskich na budowę stałego budynku Knesetu.
Fundacja Edmonda de Rothschilda została założona przez barona Edmonda, wnuka „Hanadiv”. Podczas gdy jego dziadek odcisnął piętno na zakupie ziemi i zasiedleniu jej, baron Edmond de Rothschild wniósł ogromny wkład w uprzemysłowienie Ziemi Izraela i zapamiętany za jego hojne darowizny na rzecz instytucji edukacyjnych i kulturalnych.
Przez lata rodzina Rothschildów stała na czele wysiłków na rzecz pielęgnowania integracyjnego i opartego na współpracy społeczeństwa w Izraelu, a wizja ta rozwija się i jest realizowana wśród potomków i wyznawców „Hanadiv”. Od 1997 r., po śmierci barona Edmonda de Rothschilda, majątek i działalność Fundacji zostały przeniesione na jego syna, barona Benjamina de Rothschilda.
Baron wraz ze swoją żoną Baronessą Ariane de Rothschild są głęboko zaangażowani w rodzinne dziedzictwo i kierują działalnością Fundacji w Izraelu w ramach sieci Fundacji Edmonda de Rothschilda działających na całym świecie. Niestety, w dniu 15 stycznia tego roku baron Benjamin zmarł na atak serca.
Anna Szczypińska, 09.10.2021r.
Źródło: https://www.knesset.gov.il/lexicon/eng/rotchild_ad_eng.htm