Słowo na niedzielę: Pieniądze i podatki

Kwestia pieniędzy to zawsze delikatny temat. Nikt nie chce o nich rozmawiać, no chyba, że chodzi o fundusze Kościoła. Lubimy liczyć czyjeś pieniądze! Swoje też! Szczególnie, i to jest koniecznie, gdy chcemy jechać na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Zawsze pytamy ile zabrać ich ze sobą, na co je tam wydać! Całe szczęście, że wielu pielgrzymów wspiera swoimi ofiarami liczne dzieła tam prowadzone (np. Dom Pokoju sióstr Elżbietanek!)

Pytanie postawione Jezusowi o płacenie podatku lub niepłacenie było pytaniem podstępnym, dlatego, że Palestyna była wówczas pod panowaniem Rzymian. Ojczyzna Pana Jezusa, czyli Palestyna, przechodziła przez wieki z rąk do rąk zmieniających się imperiów. Od roku 63 p.n.e. Palestyna stała się kolonią Imperium Rzymskiego i pozostawała pod panowaniem Rzymian, aż do roku 634 n.e. Rzymianie nakładali na państwa podbite przez nich bardzo wysokie podatki. Ich panowanie obejmowało Północną Afrykę, dużą część dzisiejszej Europy i obszerne tereny azjatyckie.

Ten olbrzymi teren objęty ich panowaniem nie mógł być administrowany jedynie przez Rzymian. Okupanci zdobytych terenów byli zmuszeni dobierać współpracowników spośród ludności nowo nabytych terenów. Współpracownicy Rzymian (okupantów) byli źle widziani przez najbliższe otoczenie. Ewangelie nazywają rzymskich poborców podatków (Celników), którymi w Palestynie byli Palestyńczycy, grzesznikami.

Pytanie postawione Jezusowi o płacenie podatków było podchwytliwe i odpowiedź na nie tak negatywna, jak i pozytywna, stawiała zapytanego w trudnej sytuacji. Gdyby Chrystus odpowiedział „tak” na postawione Mu pytanie, to zniechęciłby do siebie najbliższego otoczenia, które poborców podatków nazywało grzesznikami.

Odpowiedź Jezusa negatywna: „Nie trzeba płacić podatków”, dawałaby Jego przeciwnikom możność oskarżenia Go o buntowanie ludzi przeciwko płaceniu podatków, czyli przeciwko Rzymianom. Pan Jezus wybrał odpowiedź wymijającą na postawione Mu pytanie, mówiąc: „Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Panu Bogu to, co należy do Boga”.

A jak my podchodzimy do kwestii relacji między sprawami Bożymi a sprawami ludzkimi? Czy jesteśmy roztropni? Czy uczciwie płacimy podatki? Czy rozliczamy się uczciwie z naszymi pracownikami, pracodawcami??

ks. Bartosz Mitkiewicz, 18.10.2020

Previous ArticleNext Article