Po drugiej stronie Góry Oliwnej, czyli przeciwnej od Jerozolimy, znajduje się mała wioska zwana Betfage. Nazwa oznacza „Dom Fig”, co może mieć związek z wydarzeniem ewangelicznym, kiedy to Jezus nie znalazł na drzewie owoców i przeklął je, a te natychmiast uschło.
W niedalekiej odległości od Betfage znajduje się Betania. Dziś obie miejscowości oddziela mur separacyjny, gdyż Betania pozostaje w Autonomii Palestyńskiej. Za czasów Chrystusa Betfage było prawdopodobnie miejscem, gdzie siostry Marta i Maria z Betanii wyszły Jezusowi na spotkanie informując, że ich brat – Łazarz zmarł. Chrystus pospieszył wówczas wskrzesić Łazarza.
Pierwszy kościół w Betfage w IV w. powstał na pamiątkę właśnie tego wydarzenia. Powstały w tym miejscu kościół z XII w. został wzniesiony na pamiątkę innego wydarzenia, czyli miejsca z którego Jezus wsiadł na osiołka i zjechał na nim z Góry Oliwnej wjeżdżając triumfalnie do Jerozolimy przez bramę zwaną dzisiaj Złotą. Mieszkańcy Jerozolimy witali Go palmami, stąd mamy dzisiaj Niedzielę Palmową. Dlatego też właśnie w tym miejscu zaczyna się uroczysta coroczna procesja w Niedzielę Palmową, która schodzi z Góry Oliwnej i kończy się w kościele św. Anny już na Starym Mieście, zaraz za Bramą Lwów.
W starożytnym kościele znajdował się kamień, a właściwie kawałek skały, którą uważa się za miejsce, gdzie Jezus oparł swoją stopę wsiadając na osiołka. Budując na ruinach starego kościoła w 1883 r., kaplicę, ojcowie Franciszkanie zostawili tę skałę i odnowili znajdujące się na niej malowidła przedstawiające Jezusa na osiołku witanego palmami, spotkanie z Marią i Martą, napis Betfage oraz zamek i oślicę ze źrebięciem. Dlatego też ówczesny wygląd kościoła przypomina swoją wieżą zamek właśnie. A kształt ten został nadany kościołowi w 1954 r. przez architekta Antonio Barluzziego.
Anna Szczypińska, 04.06.2024 r.
Podobał Ci się artykuł? Postaw nam kawę 