Na południowo-wschodniej pustyni Jordanii archeolodzy odkryli ruiny starożytnego miasta Tharais, które istniało w czasach bizantyjskich i przez wieki pozostawało całkowicie zapomniane. Odkrycie to rzuca nowe światło na życie codzienne, architekturę oraz obecność chrześcijaństwa w regionie w V–VII wieku naszej ery.
Ekspedycja archeologiczna prowadzona przez jordańskich badaczy natknęła się na ślady zabudowań miejskich, w tym pozostałości domów mieszkalnych, ulic, a także budowli o charakterze religijnym. Znaleziono również fragmenty ceramiki i kamienne elementy architektoniczne ozdobione chrześcijańską symboliką, co wskazuje, że Tharais mogło być ważnym ośrodkiem chrześcijańskiej społeczności.
Miasto, którego istnienie nie było dotąd odnotowane w żadnych źródłach pisanych, wydaje się dobrze zaplanowane urbanistycznie, co sugeruje, że było ono częścią większej sieci osad funkcjonujących w tym okresie na pograniczu pustynnym.
Historyczne znaczenie Tharais
Według archeologów, Tharais rozwijało się w okresie późnorzymskim i wczesnobizantyjskim, kiedy to chrześcijaństwo zyskiwało coraz większy wpływ w regionie. Odkrycie to stanowi ważny dowód na to, że nawet w trudno dostępnych, pustynnych rejonach istniały rozwinięte i dobrze zorganizowane wspólnoty miejskie.
Uwagę badaczy zwraca także fakt, że miasto zostało nagle opuszczone, najprawdopodobniej w wyniku przemian politycznych i militarnych, które dotknęły region w VII wieku. Możliwe, że było to związane z najazdami perskimi lub początkiem ekspansji arabskiej.
Odnalezienie Tharais to kolejny ważny krok w badaniach nad historią chrześcijaństwa na Bliskim Wschodzie. Odkrycie nie tylko dostarcza materialnych dowodów istnienia nieznanego dotąd miasta, ale również pomaga lepiej zrozumieć szlaki handlowe, relacje społeczne i życie codzienne w tym wielokulturowym regionie.
Badania na stanowisku mają być kontynuowane, a naukowcy zapowiadają, że kolejne sezony wykopalisk mogą przynieść dalsze, równie fascynujące odkrycia.
Karolina Maoz, 20.07.2025r.